The traditional Dragacevo trumpet - its cult kept alive for nearly two centuries regardless of political and social considerations - has with time become world-renowned. It is owing to the trumpet that the name of Serbia has resounded worldwide, in all the continents. Some orchestras, when they appear on stage, whether for official competition national dress, the authentic and indigenous dances and other folk inspired elements, coupled with music, have become an integral part of national gathering.
The first Dragacevo Assembly of Trumpet Players was held on October 16, 1961 in the yard of the Church of Sts. Michael and Gabriel in Gucha. Initially, it was a very modest Assembly - almost subversive for the prevailing political circumstances of that time. However, the Assembly gradually grew and expanded its, one might say, magical influence, and over the past ten or so years has become the folk remained its key symbol and raison detre, it is no longer held solely for the trumpet players. It grew into an Assembly of toastmasters, painters, song "Sa Ovcara I Kablara", marks the beginning of the festival each year. Some church music festivals notwithstanding, the Assembly of Trumpet Players is the best know event of this kind extending uninterruptedly for 43 years and attracting guests and musicians alike from every continent. Trumpet players and folk song and dance groups from around the world deem it a great honor to be invited to the Assembly, and the number of v visitors increases with each coming year. The record was set in 2002, when Guca hosted in excess of 300.000 visitors.
With considerable experience in organizing Assemblies, today the traditionally hospitable Gucha has earned its place on the map of world music festivals, inviting high interest from ethno music lovers, and deservedly so. As an internationally recognized trumpet capital, and a singular corner of positive energy, a place with accumulated joy, gaiety and spontaneity, coupled with the piercing yet gentle sound of the trumpet, Gucha is a place of catharsis of the heart and soul while the festival lasts. All this is more than enough to attract visitors to Gucha each Mexico , Spain , Greece , Denmark , China and many other close or distant countries. The names of Boban Markovic, Milan Mladenovic, Ekrem Sajdic, Elvis Ajdinovic, Fejat and Zoran Sejdic have carried the glory of the Serbian trumpet across the world. Some 600,000 visitors are expected at the next, and 50th Assembly. That would be very impressive indeed, would it not?
Istorija
Guča je gradsko naselje u opštini Lučani u Moravičkom okrugu. U Guči se svake godine tradicionalno održava "Dragačevski sabor trubača". Guča se prvi put pominje u turskom katastarskom popisu iz 1476. godine. Guča kao centar zajednice naselja - subopštinski centar opštine Lučani po postanku je starije urbano naselje od Lučana. Bila je opštinsko, pa sresko mesto do 1955. godine da bi se svelo na opštinsko do 1962. godine, kada je ukinuta opština Guča i formirana opština Lučani sa sedištem u Lučanima.
Dragačevski sabor trubača
Dragačevski sabor je godišnji trubački festival koji se održava u mestu Guča, u regionu Dragačevo. Nekoliko stotina hiljada posetilaca, iz Srbije i inostranstva, svake godine poseti varoš sa nekoliko hiljada stanovnika. Rekordni broj posetilaca zabeležen je 2009. godine, na 49. saboru, koji je, prema podacima, posetilo više od 600.000 ljudi. O ovom festivalu je snimano i nekoliko dokumentarnih filmova. Zahvaljujući festivalu Guča je postala poznata u celom svetu kao mesto održavanja najvećeg festivala trubačke muzike širom planete, gde su još zatupljene i druge tradicionalne vrednosti, kao što su tradicionalne pesme, igre i nošnje regiona Dragačeva i Zapadne Srbije.
Od kako je knez Miloš Obrenović po svojoj naredbi oformio prvi vojni trubački orkestar 1831. godine truba se odomaćila kod stanovništva i postala deo njihove kulture i tradicije. Zvuk trube u ovom delu Srbije tradicionalno prati svaki veći događaj, od proslave rođenja, krštenja, venčanja, porodičnih slava, ali je i sastavni deo sahrana uz čiji zvuk se ljudi opraštaju od ovog sveta.
Muzika u Srbiji je veoma raznolika za tako malu teritoriju, gde dominiraju tri različita pravca narodne muzike, ona koja se svira u Zapadnoj srbiji gde dominiraju parni ritmovi u vidu sporih pesama za pevanje i brzih kola – za igru, zatim muzika južne srbije koja se bazira na specifičnim neparnim ritmovima u pesmama i igrama, i sa naglašenim emotivnim tonovima i načinom na koji muzičari proizvode isti. Takođe, tu je i specifičan muzički odraz Istočne Srbije, sa svojim karakteristikama i posebnostima.
Guča prvi festival
Prvi Dragačevski sabor trubača održan je 16. oktobra 1961. godine u porti crkve Svetog Aranđela Gavrila, u centru Guče, na kome su učestovali samo orkestri iz Dragačeva, a pobednik prvog sabora bio je Desimir Perišić. Na prvom saboru ustanovljena je i himna festivala, tradicionalna pesma „Sa Ovčara i Kablara“, koja i dan danas predstavlja pesmu koja u izvedbi preko 200 trubača takmičara, čini zaštitni znak sabora. Istoriju festivala obeležile su trubačke zvezde kao što su Bakija Bakić, Fejat Sejdić, Slobodan Salijević…
Danas su najpoznatiji trubači Dejan Lazarević, Dejan Petrović, Boban i Marko Marković, Elvis Ajdinović, Ekrem Mamutović, Veljko Ostojić i drugi, koji sa svojim orkestrima iz godine u godinu podižu nivo i kvalitet svirke na nezamislivo visok nivo.
Dragačevski sabor trubača
Dragačevski sabor je godišnji trubački festival koji se održava u mestu Guča, u regionu Dragačevo. Nekoliko stotina hiljada posetilaca, iz Srbije i inostranstva, svake godine poseti varoš sa nekoliko hiljada stanovnika. Rekordni broj posetilaca zabeležen je 2009. godine, na 49. saboru, koji je, prema podacima, posetilo više od 600.000 ljudi. O ovom festivalu je snimano i nekoliko dokumentarnih filmova. Zahvaljujući festivalu Guča je postala poznata u celom svetu kao mesto održavanja najvećeg festivala trubačke muzike širom planete, gde su još zatupljene i druge tradicionalne vrednosti, kao što su tradicionalne pesme, igre i nošnje regiona Dragačeva i Zapadne Srbije.
Od kako je knez Miloš Obrenović po svojoj naredbi oformio prvi vojni trubački orkestar 1831. godine truba se odomaćila kod stanovništva i postala deo njihove kulture i tradicije. Zvuk trube u ovom delu Srbije tradicionalno prati svaki veći događaj, od proslave rođenja, krštenja, venčanja, porodičnih slava, ali je i sastavni deo sahrana uz čiji zvuk se ljudi opraštaju od ovog sveta.
Muzika u Srbiji je veoma raznolika za tako malu teritoriju, gde dominiraju tri različita pravca narodne muzike, ona koja se svira u Zapadnoj srbiji gde dominiraju parni ritmovi u vidu sporih pesama za pevanje i brzih kola – za igru, zatim muzika južne srbije koja se bazira na specifičnim neparnim ritmovima u pesmama i igrama, i sa naglašenim emotivnim tonovima i načinom na koji muzičari proizvode isti. Takođe, tu je i specifičan muzički odraz Istočne Srbije, sa svojim karakteristikama i posebnostima.
Guča prvi festival
Prvi Dragačevski sabor trubača održan je 16. oktobra 1961. godine u porti crkve Svetog Aranđela Gavrila, u centru Guče, na kome su učestovali samo orkestri iz Dragačeva, a pobednik prvog sabora bio je Desimir Perišić. Na prvom saboru ustanovljena je i himna festivala, tradicionalna pesma „Sa Ovčara i Kablara“, koja i dan danas predstavlja pesmu koja u izvedbi preko 200 trubača takmičara, čini zaštitni znak sabora. Istoriju festivala obeležile su trubačke zvezde kao što su Bakija Bakić, Fejat Sejdić, Slobodan Salijević…
Danas su najpoznatiji trubači Dejan Lazarević, Dejan Petrović, Boban i Marko Marković, Elvis Ajdinović, Ekrem Mamutović, Veljko Ostojić i drugi, koji sa svojim orkestrima iz godine u godinu podižu nivo i kvalitet svirke na nezamislivo visok nivo.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen